Ludzie marnują czas. Przepijają czas. Przesypiają. Kłócą się, rwą sobie włosy z głów, wbijają sztylety. W plecy albo za plecami. Myślą, że tak można. Trwać w niewygodnych butach i złości.

Ludzie marnują czas. Na syfy i kłótnie. Na czekanie. Na milczenie. Na złą miłość. Nie do twarzy im w takich szalikach. Ludzie marnują czas. „A ja jeszcze poczekam, nie odezwę się, zamknę się, uwolnię, zesram się”. Myślą sobie, że może jutro, za dwa tygodnie, za miesiąc, rok, za dziesięć lat. Zapominają, że tak łatwo można przegapić wszystko.

Kaja Kowalewska