Pozwól sobie na niezmuszanie innych i siebie do bycia ekologiczną osobą. Odkrywaj, że przyroda i ty jesteście jednym. Troska i zachowania proekologiczne pojawią się wtedy naturalnie i spontanicznie jak wdech i wydech. Jednym z problemów ludzi troszczących się o przyrodę jest stosunek do osób, które takiej pasji nie podzielają. Jak traktować tych, którzy niszczą Ziemię? … Czytaj dalej IX zasada ekologicznego „ja”: bycie ekologiczną osobą
Bliżej natury
VIII zasada ekologicznego „ja”: pełnia
Pozwól sobie na nietrzymanie się kurczowo własnego interesu i zachcianek; odkrywaj, że masz już wszystko, co niezbędne. Jesteś pełną osobą. Niczego ci nie brak. Oddzielone małe „ja” jest jednocześnie pustym „ja”. Oznacza to, że jedną z jego charakterystycznych cech jest nienasycenie. Małe „ja” jest jak pusty worek, do którego ciągle trzeba coś wrzucać, by go … Czytaj dalej VIII zasada ekologicznego „ja”: pełnia
VII zasada ekologicznego „ja”: inne istoty
Pozwól sobie na rezygnację z przekonania, że inne istoty są gorsze albo mniej wartościowe od ciebie; wczuwaj się w ich sytuację i identyfikuj się z nimi odkrywając w nich siebie. Wielu z nas wyobraża sobie świat żywy na kształt piramidy u podstawy której znajduje się materia nieożywiona, dalej wirusy, bakterie, grzyby, rośliny, zwierzęta i w … Czytaj dalej VII zasada ekologicznego „ja”: inne istoty
VI zasada ekologicznego „ja”: współzależność
Pozwól sobie na rezygnację z przekonania, że jesteś samotny albo oddzielony; odkrywaj swoją współzależność od nieskończonej ilości istot ludzkich i pozaludzkich. Przekonanie o własnym oddzieleniu od szerszego przyrodniczego kontekstu jest podstawowym rysem naszego charakteru. Współczesna cywilizacja dodatkowo podtrzymuje i wzmacnia to przekonanie afirmując takie cechy, jak niezależność, wolność i samowystarczalność. Innymi słowy współczesny człowiek coraz … Czytaj dalej VI zasada ekologicznego „ja”: współzależność
V zasada ekologicznego „ja”: dzikość
Pozwól sobie na nieodcinanie się od dzikości – dostrzegaj w niej siebie. Odcinanie się od dzikości jest przejawem lęku przed tym, czego nie możemy kontrolować. Brak możliwości kontroli rzeczywistości jest jednym z najtrudniejszych doświadczeń współczesnego człowieka. Dzieje się tak dlatego, ponieważ przymus kontroli pozwala chronić nasze małe „ja”, które ciągle jest zagrożone przez nieprzewidywalny świat. Objawami … Czytaj dalej V zasada ekologicznego „ja”: dzikość
IV zasada ekologicznego „ja”: niewalczenie z przyrodą
Pozwól sobie na niewalczenie z przyrodą; odpuść sobie ujarzmianie jej za wszelką cenę. Poddając się jej, poddajesz się sobie – temu, kim naprawdę jesteś. Oddzielone, małe „ja” przepełnione jest lękiem i niepewnością. Wokół rozpościera się zagrażający świat, z którym trzeba się zmagać, walczyć o swoje, ścigać się i ciągle coś udowadniać. Warto uświadomić sobie, że … Czytaj dalej IV zasada ekologicznego „ja”: niewalczenie z przyrodą
III zasada ekologicznego ja: wyjątkowość
Pozwól sobie na niemyślenie o sobie, że jesteś kimś szczególnie wyjątkowym; dostrzegaj wyjątkowość wokół w codziennej prostocie i zwykłym życiu. Podstawowym problemem naszego małego „ja” jest narcystyczne przekonanie o własnej wyjątkowości. W przekonaniu tym nie ma nic zdrożnego, dopóki nie ma ono charakteru kompensacji. Oznacza to, że wyjątkowość i przypisywanie sobie nadmiernych przywilejów jest sposobem … Czytaj dalej III zasada ekologicznego ja: wyjątkowość
II zasada ekologicznego ja: ciało
Pozwól sobie na nietraktowanie swojego ciała jak obcej maszyny. Jesteś swoim ciałem; jesteś nim jako kawałek dzikiej przyrody. Jednym z najbardziej zasmucających konsekwencji zawężania własnego „ja” jest oddzielanie go od własnego ciała. Dramat oddzielenia dotyczy więc nie tylko naszej relacji ze światem zewnętrznym, ale również odgrywa się w granicach naszej skóry. Nasze ciało najczęściej traktujemy … Czytaj dalej II zasada ekologicznego ja: ciało
I zasada ekologicznego „ja”: wyobrażenia na swój temat
Pozwól sobie na nieprzywiązywanie się do swoich wyobrażeń na własny temat. Odkrywaj, że jesteś kimś znacznie większym niż swoje małe „ja”. Pierwsza zasada podważa oczywistość i prawdziwość naszej codziennej identyfikacji i tożsamości. Innymi słowy można by powiedzieć: nie jesteś tym, kim myślisz, że jesteś. Przyjęcie tej zasady jest dość trudne, bo zwykle myślimy, że wiemy kim jesteśmy. … Czytaj dalej I zasada ekologicznego „ja”: wyobrażenia na swój temat
Ekologiczna jaźń
Ekologiczna jaźń czy ekologiczne „ja” to podstawowe pojęcie ekopsychologii odnoszące się do postrzegania naszej tożsamości. Termin został wprowadzony przez Theodora Roszaka. W jaki sposób rozwijać ekologiczne „ja”? Jakie są jego podstawowe zasady, które praktykowane na co dzień przyczyniają się do odkrywania w sobie pełni oraz sprawiają, że nasza relacja ze światem i dziką przyrodą zmienia … Czytaj dalej Ekologiczna jaźń
DOBRE ŻYCIE 